बालक - पालक: भूमिकेची अदला बदल!!

डेन्वरमधला जानेवारी महिना म्हणजे जरा विचित्रच.. भयंकर थंडी, भरपूर स्नो फॉल आणि दुपारी पडणारं कडकडीत ऊन! थंडीच्या ह्या 'पीक' पिरियड मध्ये आमचे आईबाबा इकडे आले! टेन्शनच होतं... ४ टाळकी... थंडीमध्ये घरात एकमेकांचे चेहरे बघत बसणार कि काय!
आई बाबा आल्यावर पहिल्याच दिवशी 'रोल्स' स्विच झाले आहेत हा अंदाज आला! एअरपोर्टवर उतरल्या उतरल्या जणूं काही डोंबिवली स्टेशनवर गरमीत उभं असल्यासारखं "श्या, काहीच थंडी नाहीये कि इकडे, उगाच हवा करत असतोस" असा एक डायलॉग मला ऐकू आला.. मी पण काही कमी नाही.. त्यांच्यासाठी आणलेले स्वेटर, कानटोपी अशा तत्सम 'ढाली' लपवून ठेवल्या आणि म्हणलं आता खेळा थंडीबरोबर युद्ध! एअरपोर्ट ते पार्किंग असं तब्बल ३ मिनिटांचं अंतर चालायला १० मिनिट लागली तेव्हा माझ्या बॅगेतले स्वेटर त्यांना दिले गेले.. पण तरीसुद्धा 'आपल्याला काहीच वाटत नव्हती थंडी.. थोडं गार आहे पण मस्त वाटतंय वगैरे म्हणत 'पराभव' मान्य न करत ते गाडीत बसले! एका फटक्यात समजून चुकलं .... ह्या ट्रिपमध्ये आमच्या भूमिकांची अदलाबदल झाली आहे... आता आपल्याला त्यांचं आई बाबा बनून त्यांची काळजी, त्यांचं मनोरंजन , त्यांचं खाणं वगैरे ची व्यवस्था नीट बघावी लागणार आहे.. जी गोष्ट ती आपल्याबरोबर गेली ३०-३५ वर्ष करत आले आहेत ती आपण ६ महिने करून तर बघू!! गाडीला स्टार्टर मारला आणि मी-रश्मी च्या 'प्रोजेक्ट आई-बाबा चा किक ऑफ झाला!

आत्त्ता ऊन पडलं असलं तरी स्वेटर घाला, बाहेर थंडी असणार आहे.... रस्त्यावरचा बर्फ वितळला असला तरी जरा जपून चाला घसरायला होतं.. वगैरे सल्ले मी देत राहिलो... एकदम 'बाबा' ह्या भूमिकेला शोभेल अशा आवाजात! पण आईबाबासुद्धा लहान मुलांच्या भूमिकेत एकदम घुसले होते... त्यामुळे जे चांगल्यासाठी सांगितलंय जातंय ते ऐकायचं नाही हा लहानमुलांचा पहिला नियम त्यांनी नेहमीच पाळला!! मी सांगायचं त्यांनी वेगळंच करायचं .... पुढचे काही महिने हे अशीच लपाछपी सुरु राहिली... नेहमीच! ह्या थंडीनी आपल्याला काय होतंय असाच तोरा...एकदम बाळासारखा हट्ट!!

नंतर नंतर त्यांनी थंडीला फुल आपलंसं करून घेतलं होतं आणि घराबाहेर पडायचं नाव नाही! कधी कधी छान हवा पडल्यावर आमच्या बाळांना मी "जा जरा खाली चक्कर मारून या , फ्रेश वाटेल" वगैरे उपदेशाचे डोस पाजायला सुरवात केली... पण बाळं मोठी झाली होती , शिंग फुटली होती.. वायफाय शिवाय पाऊल हलत नव्हतं.. व्हाट्सअप आणि यु ट्यूब म्हणजे जीवाभावाचे मित्र बनले होते!! त्यांच्याशिवाय पान हालत नव्हतं त्यांचं!! मग पुन्हा माझ्यातला बाबा चिडायचा... "बाहेर गेल्यावर तो मोबाईल बाजूला ठेवा आधी आजूबाजूचं निसर्ग बघा!!" वगैरे वाक्य माझ्या तोंडून आपसूक पडत होती ...पण आमची बाळं डोंगरांमध्ये सुद्धा वायफाय शोधत मग्न होती !! मुलं मोठी होत असताना आपण चिडचिड न शांत राहायचं असतं.. हे कळून गेलं...

मग आली वेगास ट्रिप!! इथे मात्र आमची बाळ एकदम तरुण असल्यासाखी वागत होती! ते बघून मस्त वाटलं... कमी कपड्यात फिरणाऱ्या बायकांपासून, ते कॉकटेल पित पीत रस्त्यावर चालणं... आणि मग बेफाट होऊन कॅसिनो खेळणं! आमची ६५ वर्षाची ही पोरं ..सगळं एन्जॉय करत होती... एकदम यंग ऍट हार्ट!!
अगदी परवा फ्रेंड्स सिरीयल बघताना "अरे तुझी ती रिचेल प्रेग्नन्ट झालीये ८व्य सिझनमध्ये" वगैरे माहिती मला देऊन... आता आम्ही 'adult' झालो आहेत हे ही जाणवून दिलं.... माझ्यातल्या बापाला आता निश्चिन्त वाटत होत!!

आणि तेवढ्यात पुण्याला निघता निघता , ४ जुलै ची डील्स स्वतः शोधून, चल टार्गेट मध्ये अमुक गोष्टीवर ४०% ऑफ कूपन डाउनलोड केलंय आणि तमुक गोष्टीवर कॅश बॅक आहे हे मला सांगून तुझी म्हातारी पोरं 'स्मार्ट' आहेत आणि... डेन्वरमध्ये ६ महिन्यात माझ्यापेक्षा जास्त मोठा मित्र परिवार करून त्यांनी आम्ही तुझे बाप आहोत हे ही दाखवून दिल!!

आपली स्पेशल मुलं खुश होऊन आणि समाधानाने परदेशतला 'स्टे' एन्जॉय करून गेली... हेच माझ्यातल्या मोठ्या झालेल्या पालक मनाला सुखावणारं झालं!!!!!!!