माऊली, काटेकर अँड रितेश -दे आर बॅक!
"काटेकर नंतर काय?" , "काटेकर नंतर काय"? असा प्रश्न आमच्या जोशीसाहेबांना विचारायचं हे गेल्या काही महिन्यांमधील रुटीन झालं होतं. प्रेमळ हवालदार, हळवा नवरा, वेब सिरीज वर प्रमुख भूमिका, डायलॉग डिलिव्हरी आणि स्क्रीनवरचा त्याचा वावर ह्या सगळ्यामुळे काटेकरनी सर्वाना आपलंसं करून घेतलं. पण म्हणतात ना एकदा एखादी भूमिका अभिनेत्याला चिटकली की तो त्याच त्याच प्रकारच्या भूमिका करायला बघतो. जितू जोशी बद्दल तीच भीती वाटतं होती आणि असं प्लिज नको व्हायला असं वाटत होतं. आमच्या धाडसी जोशींनी ते ऐकलं....पोलिसांच्या भूमिकेच्या अनेक ऑफर्स येऊनसुद्धा साहेबानी नेहमीप्रमाणे वेगळा रस्ता निवडलाय... आपला हळवा पोलीस आता येतोय पूर्णपणे वेगळ्या रुपात....डायरेक्ट निगेटिव्ह रोल मध्ये.... रितेश देशमुख च्या 'माऊली' चा लोंढे बनून... सिनेमात भक्ती ऐवजी भीती पसरवणारा हा धर्मराज मात्र आम्ही जोशींच्या भक्तीखातर बघणार.... अगदी पहिल्याच दिवशी पहिल्याच शो ला....
आज आमचे मित्र क्षितिज पटवर्धननी शेअर केलेलं, त्यांनी लिहिलेल्या नवीन पिक्चरचं ट्रेलर पाहिलं. आदित्य सरपोतदार दिग्दर्शित 'माउली '!! पट्या आणि सरपोतदार... आपल्याला ही जोडी लै आवडते. लेखकाला काय सांगायचंय हे समजलेला दिग्दर्शक आणि प्रेक्षकांना काय हवंय हे समजणारा लेखक. एकदम हुशार क्लासमेट्सची जोडी. अगदी फर्स्ट बेंचर्सपासून लास्ट बेंचर्सपर्यंत सगळ्यांची आवड कळलेली आणि त्यामुळे सगळ्यांची लाडकी अशी ही जोडी... . प्रेक्षकांबरोबरच कलाकारांनासुद्धा हवीहवीशी... अगदी रितेश देशमुखदेखील ह्यात मागे नाही. पटवर्धन-सरपोतदार ह्यांच्या फास्टर फेणेच्या वेळेस रितेश देशमुखला ह्या जोडीबरोबर फेणे करायला आवडला असतं असं वाटत होतं ..पण फेणेचं वय आडवं आलं असावं! .तरीसुद्धा फेणेच्या शेवटी एक गाणं ऍड करून त्यानी त्याची हौस पूर्ण केली होतीच.
माऊलीच्या वेळेस मात्र रितेशने ही संधी सोडायची नाही असं ठरवलेलं दिसतंय. माऊलीच्या लीड रोलमध्ये दिसतोय रितेश देशमुख, त्याच लै भारी आवेशात! स्टायलिस्ट एंट्री आणि शिट्ट्या पडतील असे डायलॉगज्... अमलेंदू चौधरींच्या नजरेतून दिसणारी वारी - पंढरपूरचं सौन्दर्य , शहरी असो वा ग्रामीण... मराठी जनतेला भुरळ पडणारा असा माउली-माउलीचा जयघोष ... जादुई अजय-अतुलचं जादुई संगीत अशा ह्या सिनेमॅटिक गोष्टींनी सजलेलं असं हे माऊलीचं दमदार टीझर... खरंतर दोनच मिनिटांचं ट्रेलर पण कीबोर्ड घेऊन लिहायला भाग पाडलं ते रितेश देशमुखनी!
गेल्यावर्षी एका अवॉर्ड सोहळ्यात, फास्टर फेणेला बेस्ट फिल्मचा पुरस्कार मिळाल्यावर रितेशने आवर्जून क्षितिज पटवर्धनला स्टेजवर बोलावलं होतं.फार रेअर दृश्य होतं ते. राइटर्सना विसरण्याऱ्या ह्या जमान्यात लेखकाचा असा सन्मान होताना बघून खूप भारी वाटलं होतं... रितेशबद्दल खूप कौतुक वाटलं होतं तेव्हा ... एकदम आवडूनच गेला रितेश!
खरं तर ह्या मोठ्या सेलिब्रेटी लोकांच्या मुलांचं वाटतं तेवढं सोप्प आयुष्य नसतं... वाटतं त्यापेक्षा जरा जास्तच अवघड असतं. आयुष्यात काही चांगलं केलं तर ते 'लोकांना' अपेक्षितच असतं आणि त्यामुळे त्यात काही कौतूकास्पद वाटत नाही... आणि जर काही चुकीचं केलं तर त्या सेलिब्रिटींच्या पोराला चहुबाजीनी टार्गेट केलं जातं... तेच 'लोकं' अगदी जोशात येऊन टीका करत असतात.... आणि जर तो मुलगा जर मुख्यमंत्र्यांचा असेल तर मग काय विचारायलाच नको....
आपला रितेश देशमुख... त्याचं तसंच! साधारण २००३ साली रितेशनी डेब्यू केला होता पण टू बी व्हेरी फ्रॅंक तो एकाच गोष्टीसाठी लक्षात राहिला होता... ती म्हणजे विलासरावांचा मुलगा! मग नंतर मस्ती असो व आयफा अवॉर्ड्सच अँकरिंग असो ..रितेश हसवायचा आणि तेवढ्या पुरता इम्प्रेस करून जायचा. क्या कूल है हम, हाऊसफुल्ल वगैरे टाईप्स सिनेमा मध्ये दिसायचा, डबल-मिनिंग जोक्सचा तुफान मारा करायचा ...हा मुलगा एवढंच करणार कि काय अशी भीती वाटतानाच 'रण' , 'एक विल्हन' सारख्या सिनेमातून वेगळ्याच रूपात प्रेक्षकांसमोर यायचा ... डिस्नीलँडमध्येसुद्धा नसेल अशी ही वेगळीच (आणि माझ्यासाठी निराशावादी, त्रास देणारी अशी) रोलर कोस्टर राईड होती ती ...! गमतीदार गोष्ट म्हणजे त्याच्या करियरच्या पहिल्या दहा वर्षात रितेश सर्वात जास्त आवडला तो एका वेगळ्याच गोष्टीसाठी... सिनेमा नव्हे तर क्रिकेट! काही वर्षांपूर्वी पुण्यात सेलिब्रिटी क्रिकेटची मॅच बघायला गेलो होतो... वीर मराठा टीमची ओपनिंग करायला रितेश उतरला होता. माझ्याच डोळ्यांवर माझा विश्वास बसेनासा झाला होता. तंत्रशुद्ध म्हणतात ते काय एकदम तशीच बॅटिंग देखमुख करत होता... लै कल्ला आला होता त्याची बॅटिंग बघून.. "रितेश शुल्ड रिप्लेस शिखर धवन' हे असं काही तरी गमती-गमतीत आपण बोलून गेलो होतो ..थोडक्यात काय तर एवढा तो आपल्याला अतिशय आवडून गेला होता... खरं सांगायचं तर बॅटिंग स्किल्स पेक्षा तो ज्या सिरियसनेस नी खेळत होता, गेममधली इन्व्हॉल्वमेंट ,त्याचा तो ऍटिट्यूड आपल्याला भावला होता.
समहाऊ रितेशची तीच क्लॅरिटी, तोच फोकस आणि इन्व्हॉल्वमेंट मला दिसतीये गेल्या ४-५ वर्षपासून ... मुंबई सिनेमा कंपनीची स्थापना झाल्यावर! बालक -पालक आणि यलो सारखे सिनेमे प्रोड्युस केल्यावर असं वाटलं रितेशला त्याचा रस्ता सापडलाय. तो जे काही करतोय, प्रेक्षकांसमोर आणतोय त्यात त्याच्या मनातली क्लॅरिटी पूर्णपणे उतरलीये. त्यानंतर 'विनोदी किंवा सामाजिक प्रबोधन' देणाऱ्या विषयात मराठी सिनेमा अडकून राहिला असताना रितेशने 'लै भारी'सारखा मसाला फॅमिली इंटरटेनर सिनेमा यशस्वी करून दाखवला. आणि मग आणला आपला सगळ्यांचा फेव्हरेट फेणे. एकदम सुपरहिट. आता त्याच लेखक-दिग्दर्शक जोडीबरोबर साहेब येतायेत माउली बनून. रितेशचं व्हिजन, त्याचे कष्ट त्याच्या प्रत्येक कलाकृतींमधून दिसतंय. अधूनमधून तो हिंदी हाऊसफुल्ल वगैरे करत असतोच... करू दे... आपल्याला लोड वाटत नाही आता त्या गोष्टीचा. मराठी सिनेमासाठी त्याचं काँट्रीब्युशन असंच सुरु ठेवलं म्हणजे झालं!
आज माऊलीचं ट्रेलर पाहिलं... रितेशला 'नक्की काय करायचंय, काय दाखवायचं हे त्याला समजल्याचं स्पष्ट दिसतंय. सिनेमा हे सर्वात प्रथम मनोरंजनाचं साधन आहे आणि रितेशला तेच करायचंय... प्रेक्षकांचं मनोरंजन! आशयघन सिनेमे येतच राहतील पण डिसेंबरच्या सुट्टीच्या वातावरणात, सामोसे वगैरे खात, मुल्टिप्लेक्सच्या एसी मध्ये बसून पट्याचे फिल्मी डायलॉग, आदित्यच व्हिजन आणि जितू-रितू ची ऑन स्क्रीन टशन बघून मनोरंजन करून घ्यायला काय हरकत आहे!
मुंबई फिल्म कंपनीच्या लै भारीमधला 'माउली' हिट झाला होता... आता १४ डिसेंबरला येणारा हा 'माउली vs नाना लोंढे काटेकर' सामनासुद्धा एकदम लै भारी असेल हीच अपेक्षा आणि ह्याच शुभेच्छा!
स्वागत
- स्वागत पाटणकर
No comments:
Post a Comment