Wednesday, January 30, 2019

अंकुश चौधरी - आपला ट्रेस लेचेस!

      अंकुश चौधरी - आपला ट्रेस लेचेस!

    3-4 महिन्यांपूर्वी मेक्सिकन रेस्टोरंटमध्ये बसून ट्रेस लेचेस नावाचा केक खात होतो... तीन प्रकारच्या दुधातून बनवलेला ,एकदम साधी रेसिपी असलेला पण तरी एकदम रीच आणि चविष्ट असा हा केक... आमची ढेरी आणि मन तृप्त झालं होतं... तेवढ्यात फोन वाजला... पलीकडून आमचे मित्र अमित फाळके बोलत होते...सोनी मराठीसाठी एक लेख लिहिलेला त्यांना खूप आवडला म्हणून फोन आला होता..
बोलणं झाल्यावर त्यांनी "स्वागत, एका मित्राला बोलायचंय तुझ्याशी...." अस म्हणून फोन कोणाला तरी दिला....30 एक सेकंद शांतता होती...मी फोन कट करणार तेवढ्यात "स्वागत, तुम्ही खूप छान लिहिलं आहे... आवडलं" हे कौतुक करणारं वाक्य अतिशय सॉफ्ट आवाजात माझ्या कानांवर पडलं...कौतुक होतंय म्हणून नाही... पण तो आवाज ऐकून आपण मेजर खुश झालो... तो आवाज फार पूर्वीपासून मनात घर करून बसला होता खूप ओळखीचा होता, लाडका होता....अतिशय एकसाईट झालो होतो... पलीकडून अंकुश चौधरी बोलत होता! तो सॉफ्ट आवाज खूप आठवणी जाग्या करून गेला.
    20-25 वर्षापूर्वी, आमच्या मोठ्या बंधूंबरोबर ऑल द बेस्ट बघायला गेलो होतो... गंधर्वसमोर एका हॉटेलबाहेर मी त्याची वाट बघत होतो.. शेजारीच एका कट्ट्यावर 3-4 पोरं लै कल्ला करत बसलेले... खूप गप्पा आणि जोरजोरात हसणं सुरू होतं त्यांचं... दुसऱ्याच्या गप्पा ऐकायची आम्हाला नेहमीच सवय... मी पण त्यांच्याजवळ जाऊन ते ऐकायला लागलो.. गप्पांमधला कंटेंट कळत नव्हता पण पोरांच्या बोलण्याची हसण्याचीवगैरे स्टाईल ऐकून लै हसू येत होत.. तेवढ्यात भाऊ आला ...अतिशय घाईत घाईत म्हणाला चल लवकर ... नाटकाची वेळ झालीये... मी त्या गप्पा अर्धवट सोडून निघालो... तेवढ्यात त्या ग्रुपमधला एक उंच, गोरा हँडसम मुलानी त्याच्या अतिशय सॉफ्ट आवाजात आम्हाला किती वाजलेत विचारलं....त्याला वेळ सांगून आम्ही निघालो....का कोणास ठाऊक, पण पुढे गेल्यावर मी पुन्हा वळून त्या कट्ट्यावर बघीतलं... ती पोरं सुद्धा गायब झाली होती... माझ्या आयुष्यातली ती 10 मिनिट मला खूप हसवल्याबद्दल त्यांचे मनातल्या मनात आभार मानून नाटकाला बसलो... पडदा वर गेला...आंधळ्यानी एन्ट्री घेतली.... 2 एक मिनिटं विश्वासच बसला नाही... तो बाहेर कट्ट्यावर बसून टाईमपास करणारा, वेळ विचारणारा मला स्टेजवर दिसत होता... हळू हळू ते तिघेही स्टेजवर दिसले... आपण संजय नार्वेकर, भरत जाधव आणि अंकुश बरोबर अतिशय फुकटात 10 मिनिट हँग आऊट केलाय हे मला समजलं...त्या 10 मिनिटात त्यांनी जेवढं मला हसवलं होतं त्याच्या कैकपटीने मी आणि सगळे प्रेक्षक पुढचे 2 तास हसत होतो खिदळत होतो...  हे तिघे फुल्ल आवडून गेले होते... विशेषतः अंकुश...कारण तो आपल्याशी बोलला होता!
    त्यानंतर आपण अंकुशवर नेहमीच लक्ष ठेवून असायचो..या माणसाचा करिश्मा गेल्या 20-25 वर्षापासून वाढतच चाललाय.. फार पूर्वीपासूनच मराठी पोरी याच्या प्रेमात आहेत...आमच्या अनेक मैत्रिणी त्याच्या वेड्यासारख्या फॅन होत्या...आम्ही अगदीच हे लाईव्ह बघितल होतं.
    पुण्याच्या कमिन्स कॉलेजमधल्या बेधुंद मनाची लहरचं शूटिंग बघायच्या निमित्तानं  वर्षभर कॉलेज बंक करणाऱ्या पोरी कॉलेजमध्ये दिसू लागल्या त्या केवळ अंकुशमुळे...इतकंच काय तर अंकुशचा एक अतिशय वेगळा रोल आणि लूक असलेल्या गोपाळा रे गोपाळा नाटकात तो त्याच्या ओरिजिनल हिरो लूकमध्ये अक्षरशः 30 सेकंदासाठी येतो, पण त्या 30 सेकंदात त्याच्यातल्या हिरोनी टिळक स्मरकमधल्या अनेक काकवा, मावश्या, मुली, तरुणी या सगळ्यांना घायाळ करून गेला...
आम्हीसुद्धा त्याच्या अभिनयाचे फॅन होत चाललेलो....त्याच्याबद्दल लिहून आलेलं वाचायचो..त्यातूनच केदार, भरत आणि अंकुशच्या मैत्रीबद्दल वाचलं होतं.. इंडस्ट्रीमध्ये असंही काही असत हे ऐकून कडक वाटलं होत... तू तू मी मी सारख नाटक असेल किंवा हसा च क ट फु , बेधुंद मनाची लहर सारखी टीव्ही सिरीयल... अंकुश सगळीकडे दिसत होता.. थोडे दिवसांनी सावरखेड वगैरे सारख्या सिनेमातसुद्धा तो दिसायला लागला होता...पण सोलो हिट म्हणतात ते तसं काही अंकुशच्या नावावर नव्हतं.. एकीकडे भरत सही रे सही मधून आणि संजय नार्वेकर अग बाई अरेच्चा मधून आता सुपरस्टार झाले होते... दोन्हीं केदार शिंदेच्याच कलाकृती... ते त्यांची मैत्री वगैरे सगळं झूठ आहे, केदारला अंकुशची काही पडली नाहीये असं आमच्या अनमच्युअर्ड मनाला वाटायचं...(सही रे सही च्या अनाऊंसमेंट मध्ये विशेष आभार - अंकुश चौधरी हे ऐकून मात्र खूप भारी वाटलं होतं, हां आहे आहे त्यांच्यात अजूनही मैत्री आहे अशी खात्री आमच्या लहान मनानी करून घेतली)
     पण काहीही असो, अंकुशचं नाव कधी एकट्याने घेतलं जायचं नाही... नेहमीच भरत , संजय, केदार किंवा  श्रेयस तळपदे त्याच्या जोडीला असायचेस... नाही हो, आपल्याला काही ह्या लोकांशी दुष्मनी नाही.. ते सगळे आवडतातच आपल्याला पण अंकुश थोडा जास्त आवडतो इतकाच काय तो फरक...कधी एकदा तो एकट्याच्या नावावर नाटक सिनेमा हिट करतो असं आम्हाला वाटत होतं ....मधे बरीच वर्ष गेली पण आमच्या मनासारखं घडतच नव्हतं आणि कदाचित त्याच्या मनासारखं देखील!  अनेक दिवस गेले, वर्षे गेली आणि मग दुनियादारी आला.... अंकुश नेहमीसारखा कलाकारांच्या गर्दीत होता पण या वेळेस एकदम स्पेशल होता...दुनियादारी वाचताना समोर उभा राहिलेला दिग्या एकदम परफेक्ट स्क्रीन वर आला होता तो अंकुशच्या रुपात... नंतर पुन्हा एकदा मल्टीस्टारर क्लासमेट्स गाजवला...  वेगळी इनिंग सुरू झाली होती अंकुशची आणि त्याचबरोबर आमच्यासारख्या फॅन्सची...  20 एक वर्ष साहेबांना फॉलो केल्यावर मनापासून आनंद आणि अभिमान वाटला तो मात्र 'दगडी चाळ', 'ती सध्या काय करते' आणि 'डबल सीट' च्या सक्सेस नंतर... चित्रपट गाजले आणि यावेळेस फक्त त्याचं नाव होतं... आमच्या अँकी चे सोलो हिट...आम्हाला हवे हवेसे असे!



    या सगळ्या आठवणीत तो केक आता संपला होता. यावेळेस चा ट्रेस लेचेस केक खूप वेगळा आणि जास्त गोड लागला होता..... " लिहीत राहा, स्वागत" असं म्हणून अंकुशनी फोन ठेवला...एवढा मोठा माणूस एवढा डाऊन टू अर्थ! आयुष्यातला एक बाप विकेंड होता तो माझ्यासाठी... अमितला लै वेळा धन्यवाद त्याबद्दल...
    हा अंकुश सुद्धा मला नाटक, सिनेमा आणि सिरियल्समध्ये मुरलेल्या ट्रेस लेचेस केक सारखाच वाटतो... सिम्पल, लाडका आणि अतिशय गोड! वाढत्या वयाबरोबर तरुण होणाऱ्या अंकुशला लै वेळा हॅपी बर्थ डे...
येत्या वर्षात आता प्लिज एक नाटक कर रे दादा.... बाकी काही नाही पण '.... आणि अंकुश चौधरी' हे ऐकायची आमची हौस लवकर पूर्ण व्हाव्ही हाच एक स्वार्थ आहे :)

हॅपी बर्थडे, अंकुश!

- स्वागत पाटणकर
    

No comments:

Post a Comment